Aleksandar Srnec rođen je 1924. godine u Zagrebu, gdje pohađa i završava gimnaziju. Godine 1943. upisuje Akademiju likovnih umjetnosti u Zagrebu. Po završetku Drugoga svjetskog rata upisuje Arhitektonski fakultet, gdje provodi svega godinu dana, nakon čega ponovno upisuje Akademiju likovnih umjetnosti, no i nju definitivno napušta 1949. godine. Između 1948. i 1951., na poziv V. Richtera, s njim i I. Piceljem radi na oblikovanju i uređenju jugoslavenskih paviljona na međunarodnim izložbama te prvi puta u praksi razvija ideje sinteze likovnih i primijenjenih umjetnosti, a što će kulminirati njegovim sudjelovanjem u osnivanju grupe EXAT 51, 1951. godine. Osnovne formalne postupke i sadržajne aspekte vlastita stila, kojim će oblikovati i dio djela iz dizajnerskog opusa, uspostavlja relativno rano, već oko 1950. godine (crtež Linije) te ih kasnije razvija i usložnjava. U periodu 1959. i 1960. godine, Srnec je surađivao sa Zagrebačkom školom crtanog filma te je izveo scenografije za tri lutkarska filma, kao i animirani film Čovjek i sjena s Dragutinom Vunakom (1960.). Nakon prestanka djelovanja grupe EXAT 51, pridružuje se pokretu Nove tendencije te sudjeluje na drugoj i petoj izložbi (1963., 1973.). Još sredinom 50-ih godina Srnec se počinje baviti grafičkim oblikovanjem, radeći plakate, opremu knjiga te vizualne identitete organizacija, oprimjerujući tako exatovske tendencije premošćivanja granica čiste i primijenjene umjetnosti. Srnecov plodan rad i sudjelovanje na mnogim izložbama u zemlji i inozemstvu, donosi mu niz priznanja, a godine 1999. dobiva nagradu “Vladimir Nazor” za životno djelo iz područja likovne i primijenjene umjetnosti. Aleksandar Srnec preminuo je u Zagrebu 2010. godine.
