Uroš Vagaja slovenski je dizajner rođen 1920. godine u Kranju. U Ljubljani 1932. godine upisuje srednju školu, a po završetku 1941. godine upisuje studij arhitekture na Tehničkom fakultetu. Nakon talijanske okupacije Slovenije biva interniran u logor kraj Firenze, da bi se nakon kapitulacije Italije 1943. godine pridružio partizanima te u jesen iste godine počinje raditi u tiskari „Doberdob“ kao karikaturist, linoreza te lektor. Po završetku Drugog svjetskog rata nastavlja studij arhitekture na Kralovom sveučilištu u Pragu, međutim nakon rezolucije Informbiroa 1948. godine vraća se i dovršava studij u Ljubljanu, gdje 1956. godine diplomira u klasi profesora Ravnikara. Uz Svetozara Križaja, Otona Jugovca i Franca Šmida osnivač je Grupe Bunker 1950. godine. Ta se grupa inicijalno bavila arhitektonskim projektima i problematikom, da bi se s vremenom sve više usmjerila prema grafičkom dizajnu, do svog razilaska 1953. Vagaja je autor ikoničkog plakata za piće Cockta iz 1953. godine. Osim grafičkim dizajnom Vagaja se bavio i oblikovanjem scenografija te naslovnica knjiga. Za dugogodišnju uspješnu djelatnost u toj domeni 1969. godine dobiva Prešernovu nagradu. Uroš Vagaja preminuo je u Ljubljani 1971. godine.